Δημοψήφισμα; Φυσικά ναι, αλλά χρειάζονται και αγώνες στους δρόμους

Ενωμένοι κατά του υπάρχοντος φασισμού

Τις τελευταίες ημέρες παρατηρώ την εξέλιξη του θέματος επί του αιτήματος των ελλήνων πολιτών για την διενέργεια δημοψηφίσματος σχετικά με την ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών*. Και οι εξελίξεις δείχνουν πως η κυβέρνηση κλονίστηκε. Μία απόδειξη γι αυτό είναι ο προσεταιρισμός των ΜΜΕ (έντυπων και ηλεκτρονικών) κατά της διαδικτυακής κίνησης των πολιτών. Είναι βέβαιο πως κάποιοι «δημοκράτες» δεν νιώθουν πλέον τόσο άνετα στους θρόνους τους…
Παρατηρώντας τις εξελίξεις και τα λαμπρά κείμενα που γράφονται υπέρ της ανάγκης διενέργειας δημοψηφίσματος, την ίδια στιγμή, διαπιστώνω και κάποιες «αντιρρήσεις» που έχουν λογικό υπόβαθρο και που ίσως θα έπρεπε να ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη, εάν ο στόχος όλων των αγωνιούντων πολιτών είναι κοινός.
«Δεν αρκεί μόνο η διαδικτυακή διαμαρτυρία, απαιτείται ο κόσμος να ...κατέβει στους δρόμους, οργανωμένος και να πιέσει μέσα από μία απολιτική (υπερκομματική) προσωπικότητα». Και φυσικά η άποψη αυτή είναι σωστή. Μία μαζική πολιτική πράξη των πολιτών δεν πρέπει να μείνει περιορισμένη και να καταλήξει σε αντεγκλήσεις μέσω κειμένων – ανακοινώσεων ιστολογίων και ΜΜΕ. Απαιτείται η αναβάθμιση της διαμαρτυρίας, σε έμπρακτη κινητοποίηση, οργανωμένη, που κάτω από πολιτικούς όρους (αλλά χωρίς κομματική ομπρέλα) θα πιέσει τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και ολόκληρο το Ελληνικό Κοινοβούλιο, να σταματήσει τον αφελληνισμό της χώρας. Απαιτείται επίσης η προσωπικότητα εκείνη που θα σηκώσει το βάρος και πολιτικά ενεργώντας, αλλά εκτός κομματικών τοποθετήσεων και γραμμών, θα εκπροσωπήσει την λαϊκή απαίτηση…
Η ταπεινή πρόταση, που εγώ θα ήθελα να προσθέσω, προκειμένου να πάψουν οι αμφιβολίες αλλά και να ενδυναμωθεί ο αγώνας, είναι, πέρα από την συνθηματολογία να περάσουμε σε σοβαρές ενέργειες, ικανές να πλήξουν τον παραλογισμό των κυβερνώντων και να τους επαναφέρουν στην δημοκρατική οδό. Παραμερίζοντας προσωπικές – υποκειμενικές τοποθετήσεις, και σηκώνοντας στα χέρια μία προσωπικότητα κοινά αποδεκτή, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, να οργανωθούμε στους δρόμους και να συνεχίσουμε να χτυπάμε τους έμμισθους νεοταξίτες διαδικτυακά. Αυτό πρέπει να γίνει τάχιστα, ειδάλλως θα βρεθούμε μάρτυρες δυσάρεστων προβοκατόρικων ενεργειών κατά τη διάρκεια των εορτών αλλά και αμέσως μετά και θα απωλέσουμε το στοιχείο του δικαίου… Είναι γνωστό πως οι προπαγανδιστές εργάζονται με τη βοήθεια προπαγανδιστικών εγχειριδίων και είναι αναμενόμενη σειρά παράξενων επιθέσεων κατά λαθρομεταναστών… Αυτή η λογική σαφέστατα δεν εκφράζει την διαμαρτυρία των Ελλήνων πολιτών, αλλά πολύ φοβάμαι πως θα βρεθούμε υπόλογοι για ενέργειες «άλλων»…
Έτσι, προσκαλώ σε έναν άτυπο διάλογο μεταξύ εκείνων των ελλήνων πατριωτών** που σήμερα διαμαρτύρονται κι εκείνων των πατριωτών που σήμερα επιφυλάσσονται, λόγω εμπειριών του παρελθόντος… Τάχιστα πρέπει οι δύο πλευρές να αποφασίσουν μία κοινή γραμμή ή και παράλληλη ενεργοποίηση που θα συντείνει στον ίδιο στόχο: Δημοψήφισμα Τώρα!...
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε αποφάσεις κατά αυτών που επιβουλεύονται οργανωμένα το μέλλον μας, αλλά και την ισοπέδωση της πατρίδας μας. Οι απάτριδες νεοταξίτες προωθούν τους απάτριδες λαθρομετανάστες κι εμείς πρέπει ενωμένοι να σταθούμε ως κυματοθραύστης προστατεύοντας όσα η ιστορία μας έχει τοποθετήσει ως ευθύνη στις πλάτες μας…
Μιλήστε στον Μίκη, σήμερα… Και αν έχουμε διαφορές, αυτές θα τις λύσουμε αύριο που θα έχουμε αρκετό χρόνο. Σήμερα, χωρίς την πολυτέλεια του χρόνου (η κυβέρνηση βιάζεται να κλείσει τη διαβούλευση με τους πολίτες για την ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών) πρέπει να ενωθούμε… Δεν έχουμε άλλη λύση… Ειδάλλως, αύριο θα λέμε ότι «ήμουνα κι εγώ εκεί, τότε που χάθηκε η Ελλάδα»…
Κι αυτό, επειδή η λαθρομετανάστευση είναι μία εθνική απειλή και αν ο σημερινός πρωθυπουργός και ο τραγικός κύκλος ανθελλήνων που τον περικλείει, καταφέρουν να ελληνοποιήσουν αγνώστους (με άγνωστες διαθέσεις), τότε θα έχει επιτευχθεί ένα σημαντικό ρήγμα στον εθνικό κορμό… Τότε θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση και θα γνωρίσουμε την απώλεια μεγαλύτερων εθνικών (και συνάμα τραγικών) υποχωρήσεων…
Δεν γνωρίζω πόσο μπορεί να μας κοστίσει ο ήσυχος ύπνος του Γιώργου, αλλά με φρίκη διαπιστώνω πως η ελληνοποιημένη ψήφος θα πληρωθεί ακριβά από τον ελληνικό λαό…
Κωνσταντίνος
* Δεν υπάρχουν μετανάστες. Υπάρχουν μόνο λαθρομετανάστες. Οι χιλιάδες ελληνοποιημένοι επί Σημίτη, με διαδικασίες που δεν τιμούν την δημοκρατία και τις λειτουργίες της, δεν πρέπει να γίνουν οικτρό άλλοθι για τους σημερινούς που μπήκαν στην χώρα και που μπορούν ανά πάσα στιγμή (δεν είμαστε και το κράτος που δεν υπάρχει το «λάδωμα» ή που η διαφθορά αποτελεί ξένη λέξη) να πάρουν πιστοποιητικά «παλαιότητας», εργασίας, μόνιμης κατοικίας κ.α. Λαθρομετανάστες είναι, ό,τι και αν θέλουν να ισχυρίζονται οι έμμισθοι (πάμπλουτοι) νεοταξίτες κονδυλοφόροι…
** Η λέξη πατριώτης δυστυχώς σήμερα παραφράζεται από όλους εκείνους που αντιτάσσονται του ελληνισμού. Οποιοσδήποτε χρησιμοποιεί τη λέξη αυτή ως προσβλητική, απλά αποδεικνύει πως είναι ενταγμένος συνειδητά ή ασυνείδητα στο μπουλούκι των νεοναζί και των φασιστών που επικαλούμενοι την πρόοδο και τον ανθρωπισμό ουσιαστικά ξιφουλκούν κατά όλων των ανθρωπίνων αξιών και ιδιαίτερα των ηθικών αξιών...