Μας ετοιμάζουν κατοχή "τύπου Μέρκελ"

Μετά την αρχική ευφορία για την πρόθεση στήριξης της Ελλάδας από τους ευρωπαίους εταίρους μας, τα πρώτα κακά μαντάτα. Η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ήταν που στάθηκε απέναντι από την Ελλάδα, αποφασιστικά και μέχρι το τέλος, στη "Μάχη των Βρυξελλών". 

Η σιδηρά κυρία της Γερμανίας ήταν που είπε ένα βροντερό nein στην πρόταση της άμεσης διάσωσης της ελληνικής οικονομίας. Παρά τα όσα "συμπονετικά" για την Ελλάδα είπε στην κοινή συνέντευξη τύπου που έδωσε μετά το συμβούλιο κορυφής μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο  Νικολά Σαρκοζί, είχε ήδη γίνει γνωστό ότι μέσα στο συμβούλιο αντέδρασε έντονα στην σύνταξη αλλά και άμεση δημοσίευση του περίφημου μηχανισμού-προγράμματος διάσωσης της ελληνικής οικονομίας. Η στάση της ήταν ξεκάθαρα αρνητική για την Ελλάδα, και καθόρισε το...
αποτέλεσμα του Συμβουλίου Κορυφής. Ποιό ήταν αυτό; Να απειλείται η χώρα με μία οιονεί οικονομική κατοχή της Ελλάδα, εμπνεύσεως Μέρκελ.

  Η τοποθέτηση της κ. Μέρκελ αποδίδεται σε εμπόδια πολιτικής, νομικής και συνταγματικής φύσης, μας εξήγησαν οι συμπατριώτες της συνοδοί και σύμβουλοι της.
Γι'αυτό και δεν έγινε καμία ανακοίνωση μετά το συμβούλιο κορυφής για το μηχανισμό με τα συγκεκριμένα μέτρα διάσωσης-στήριξης της Ελλάδας που όλος ο κόσμος περίμενε με αδημονία, διότι από αυτόν θα κρινόταν η πραγματική βούληση των ευρωπαίων, σε ποιο βαθμό είναι αποφασισμένοι να συνδράμουν αποφασιστικά τη χώρα μας, τις άλλες χώρες που ενδεχομένως κινδυνεύουν όπως η Ελλάδα στο εγγύς μέλλον (Ισπανία, Πορτογαλία) και το ίδιο το ευρώ.

Ανάλογη προς τη στάση της κ. Μέρκελ ήταν και η τοποθέτηση του προέδρου της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ.
Ο κ.Τρισέ υποστήριξε ότι το ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας δεν πάει όσο θα έπρεπε βαθειά και μακρυά και ζήτησε τη λήψη ακόμη πιο σκληρών μέτρων από την Ελλάδα. Γερμανοί αξιματούχοι ήταν προχθές κάτι παραπάνω από πρόθύμοι να μεταφέρουν τις θέσεις του αφεντικού τους στους εκπροσώπους του Τύπου. Στα διάφορα δημοσιογραφικά πηγαδάκια έλεγαν ότι τόσο το Βερολίνο όσο και η ΕΚΤ επιμένουν στην ανάγκη, μεταξύ αυτών των πιο σκληρών μέτρων, να υπάρξει και η αύξηση του ΦΠΑ!
Τα νέα, σκληρά μέτρα πρέπει να θεωρούνται σχεδόν δεδομένα. Είναι απλά θέμα χρόνου, καθώς οι Ευρωπαίοι "εταίροι" μας (ηχεί πια λίγο παράξενα αυτή η λέξη) μας δίνουν 45 μέρες για να προετοιμαστούμε ψυχολογικά για την επερχόμενη καταιγίδα. Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει κανείς να δει και την Τρόικα (ΕΚΤ, Κομισιόν, ΔΝΤ) που αναλαμβάνει να παρακολουθεί την  εφαρμογή και απόδοση των ελληνικών μέτρων εξυγίανσης της οικονομίας με τέτοιο τρόπο ώστε αυτά να είναι «αξιόπιστα, ρεαλιστικά και αποτελεσματικά».
Η πρώτη εξέταση  της απόδοσης αυτών των μέτρων ορίσθηκε  για τα μέσα Μαρτίου, ένα διάστημα πολύ μικρό που δείχνει ακριβώς την διάθεση των «ελεγκτών» να αποδείξουν ότι τα μέτρα δεν αποδίδουν καρπούς, και για το λόγο αυτό να εισηγηθούν (σ.σ. η Κομισιόν, ύστερα από σχετική πρόταση της ΕΚΤ και κυρίως του ΔΝΤ που απολαμβάνει της διεθνούς αναγνώρισης και εμπιστοσύνης ) την λήψη και νέων, πρόσθετων μέτρων. Προλαβαίνει η κυβέρνηση Παπανδρέου σε 45 μέρες να αλλάξει τα πάντα; 
Για όσους αμφιβάλλουν ακόμα για το πως μας αντιμετώπιζαν προχθές στις Βρυξέλλες,  αξίζει να σημειωθεί πως πολλοί επιμένουν να μας συγκρίνουν με το «πετυχημένο» γι αυτούς παράδειγμα της Ιρλανδίας.
Το Δουβλίνο  αντιμετώπισε  στο πρόσφατο παρελθόν, ανάλογη κρίση και έσπευσε να μειώσει κατακόρυφα τις δημόσιες δαπάνες της χώρας, να κατακρεουργήσει τους μισθούς στο δημόσιο τομέα και να ισοπεδώσει τις συντάξεις. «Γιατί πέτυχε χωρίς κοινοτική βοήθεια η Ιρλανδία και η Ελλάδα θέλει τη βοήθεια μας για ένα πολύ πιο ήπιο (soft) πρόγραμμα σταθερότητας;». Ρωτάνε, δήθεν, διότι αυτό ακριβώς θέλουν από την Αθήνα, μια συνταγή ιρλανδικής έμπνευσης. Και τούτο για να μην αναγκασθούν να πληρώσουν ούτε μια δεκάρα.
Όσο για την στήριξη του ευρώ, το σκληρό ντουέτο, ο κ.Τρισέ και η κ. Μέρκελ κινούνται και εδώ στο ίδιο μήκος κύματος: «οι αγορές θα πάρουν πολύ άσχημα, λένε, την οικονομική στήριξη ενός σπάταλου κράτους μέλους, της Ελλάδας, που θα την ερμηνεύσουν διασταλτικά καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι αυτοί -οι 16 της ευρωζώνης- δεν έχουν καμία πραγματική διάθεση να «μαζευτούν» και να περιορίσουν δώρα και δαπάνες για το καλό του νομίσματος τους».
Έπειτα, τι σημαίνει αυτή η δήλωσή τους για την στήριξη της Ελλάδας χωρίς κανένα συγκεκριμένο πρόγραμμα  που να καλύπτει και τις άλλες χώρες-ντόμινο που κινδυνεύουν κι αυτές το ίδιο με την πρώτη;
Κι άλλο ερώτημα: αν η Ελλάδα με το πρόγραμμα σταθερότητάς της και όσα άλλα μέτρα  χρειασθεί να πάρει στο άμεσο μέλλον, καταφέρει να  βγει από την περιπέτεια της αποκαθιστώντας το κύρος της στις διεθνείς αγορές, για ποιο λόγο εμείς, οι ευρωπαίοι της ευρωζώνης θα χρειασθεί να τις δώσουμε χρήματα; 
Τη Δευτέρα το Eurogroup θα αποφασίσει για το συγκεκριμένο περιεχόμενο των μέτρων στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Θα τα δημοσίευσει μόνο αν διαπιστώσει ότι οι Αγορές δεν έχουν πεισθεί και συνεχίζουν να παίζουν το ευρώ προς τα κάτω.
Τα μέτρα αυτά, σωρευτικά και εναλλακτικά, συνίστανται κυρίως σε εγγυήσεις ομολογιακών δανείων της Ελλάδας ή στην ίδια την αγορά αυτών των δανείων είτε ομαδικά (μια ομάδα χωρών της ευρωζώνης αγοράζει από κοινού τα ελληνικά ομόλογα με χαμηλό επιτόκιο), είτε από μια κοινοτική χώρα.
Τα μέτρα, αν τελικά δεν αναγκασθούν να τα δημοσιεύσουν όλα μαζί στα πλαίσια του προγράμματος-μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας, θα ανακοινώνονται ανάλογα με τις εξελίξεις και τις δανειακές ανάγκες της Αθήνας, κάτι που θα γίνει έντονο τους προσεχείς Απρίλιο και Μάιο.
Μέχρι τότε υπάρχει καιρός για να προλάβουν οι ευρωπαίοι της ευρωζώνης να προετοιμασθούν τεχνικά για ν'αντιμετωπίσουν το βέβαιο ελληνικό αίτημα για χρηματοδότηση. Ωστόσο, είναι αρκετά μεγάλο το χρονικό διάστημα που έχουμε μπροστά μας, 45 μόλις ημέρες, ώστε και οι Έλληνες να χωνέψουν το ενδεχόμενο μίας βαριάς οικονομικής οιονεί "κατοχής", χωρίς να γιγαντωθεί η Αντίσταση στο εσωτερικό της χώρας;
Κωστής Δραγούμης News Time  
http://emprosdrama.blogspot.com/2010/02/blog-post_1440.html