Είναι σαν τη ‘Λολίτα’ του Vladimir Nabokov.
Για να σας βάλω στο πνεύμα του βιβλίου, ο ήρωας, που θα μπορούσε να είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ερωτεύεται τη μικρή Λολίτα - δηλαδή τι μικρή μιλάμε για ένα νήπιο δώδεκα ετών - αλλά λόγω συνθηκών κάνει τη θυσία και παντρεύεται τη μητέρα της.
Προφανώς για να βρίσκεται κοντά στη Λολίτα.Η συνέχεια έχει πολλές ανατροπές, αλλά η κατάληξη είναι όλα… τα λεφτά. Η Λολίτα αφήνει στα κρύα του λουτρού τον ερωτευμένο μεσήλικα, και πάει μ’ έναν της ηλικίας της.
Δεν θα σας πω το τέλος, που πάντως είναι δραματικό, αλλά θα σας πω για τη ‘Λολίτα’ του Γιώργου Παπανδρέου.
Πρόκειται για την Κυβέρνηση χάριν της οποίας ‘παντρεύτηκε’ το ΠΑΣΟΚ, ώστε να μη χάσει τη μικρή, που στην προκειμένη περίπτωση είναι και λίγο ζωηρούλα. Δεν είμαι σε θέση να προβλέψω αν η ιστορία θα έχει την ίδια ή παρόμοια κατάληξη.
Εικάζω ότι κάποια στιγμή η μικρή θα την… κάνει, όπως έκανε η Λολίτα του Χιούμπερτ. Θα βρει άλλον, νεότερο, και τότε θα τον αφήσει με το ΠΑΣΟΚ.
Δεν θα σας πω τι έκανε ο παρατημένος Χιούμπερτ στον αντίζηλό του, γιατί δεν νομίζω ότι θα φθάσουμε ως εκεί.
Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι Σαρλότ (πρόκειται για τη μητέρα της Λολίτα), οπότε είναι πολύ πιθανόν, μόλις φύγει η ‘μικρή’, να τον παρατήσει και η μάνα. Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ.
Αυτά έχουν οι παθιασμένοι έρωτες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου